Komornik sądowy

przy Sądzie Rejonowym

dla Warszawy-Woli

Andrzej Lus

Kancelaria Komornicza nr X w Warszawie

Zadzwoń Napisz

Wszczęcie postępowania egzekucyjnego


Do wszczęcia egzekucji konieczna jest inicjatywa wierzyciela. Wniosek egzekucyjny ma podstawowe znaczenie dla postępowania egzekucyjnego, ponieważ organ egzekucyjny jest związany wnioskiem wierzyciela. Organ egzekucyjny nie może wyjść poza jego żądanie, nawet jeżeli z tytułu wykonawczego wynika co innego. Wniosek powinien spełniać wymogi formalne określone w art. 797 kpc. Samo złożenie wniosku egzekucyjnego do komornika nie musi stanowić podstawy podjęcia czynności egzekucyjnych. W literaturze panuje zgodny pogląd, że jeżeli wniosek nie zawiera któregoś z wymaganych elementów, jest tylko pismem procesowym, które nie może wywołać zamierzonych skutków. Niezbędne jest również określenie we wniosku sposobu egzekucji. Brak wskazania we wniosku sposobu egzekucji stanowi przeszkodę do jej prowadzenia (art. 797 i 799 § 1 kpc) i podlega uzupełnieniu w trybie art. 130 kpc.

Komornik nie jest u prawniony do badania zasadności i wymagalności tytułu wykonawczego i wykonuje tytuł zgodnie z wnioskiem wierzyciela. Na wierzycielu spoczywa obowiązek zastosowania najmniej uciążliwego sposobu egzekucji (art. 799 § 1 kpc). Nawet zastosowanie przez wierzyciela sposobu uciążliwego dla dłużnika nie uzasadnia odmowy prowadzenia przez komornika egzekucji, ponieważ wierzyciel decyduje o toku egzekucji i jej zakresie (art. 804 kpc). Inicjując egzekucję, wierzyciel we wniosku musi dokładnie oznaczyć świadczenie, jakie ma być spełnione, oraz wskazać sposób egzekucji (art. 797 i 799 § 1 kpc). Komornik nie może zastosować innego sposobu egzekucji niż zgłoszony we wniosku. Wskazanie przez wierzyciela tylko rodzaju egzekucji, bez wyraźnego oznaczenia sposobu, nie spełnia wymogów określonych w art. 797 kpc. Tak samo nie może powodować podjęcia czynności egzekucyjnych ogólnikowe stwierdzenie wierzyciela, że domaga się prowadzenia egzekucji z całego majątku dłużnika. Wierzyciel zobowiązany jest popierać egzekucję, składać odpowiednie wnioski i wyjaśnienia. Podobnie powinien postępować przy wykonywaniu postanowienia o zabezpieczeniu mienia w postępowaniu przygotowawczym.

Aby ułatwić prowadzenie egzekucji, wierzyciel powinien wskazać mienie dłużnika.

Komornik zobowiązany jest wezwać dłużnika do złożenia wyjaśnień co do przedmiotów służących do zaspokojenia wierzyciela (art. 761 i 801 kpc), jeżeli wierzyciel usprawiedliwi niemożność uzupełnienia wniosku egzekucyjnego przez wskazanie mienia, z którego ma być prowadzona egzekucja. O konieczności wskazania przez wierzyciela przedmiotów służących do zaspokojenia roszczenia mowa jest w art. 801 kpc.

Obowiązek współpracy wierzyciela z komornikiem wynika również z art. 822 kpc – w sytuacji, kiedy dłużnik przedstawi nie budzący wątpliwości dowód na piśmie, że obowiązku swego dopełnił, wierzyciel musi to potwierdzić. Przepisy art. 761 kpc i 801 kpc nakładają na wierzyciela obowiązek wskazania we wniosku potrzeby wysłuchania uczestników postępowania oraz zasięgnięcia od organów gminy, instytucji i osób nie uczestniczących w postępowaniu informacji niezbędnych do prowadzenia egzekucji, w sytuacji kiedy nie jest w stanie wskazać mienia, z którego należy przeprowadzić egzekucję.

 

 

Encyklopedia egzekucji sądowej
pod redakcją Zbigniewa Szczurka
Wydawnictwo “Currenda”
Sopot 2002
Ten wpis został opublikowany w . Dodaj odnośnik ulubionych.